Αναμνήσεις που φέρνουν γέλιο

Θεωρώ βέβαιο ότι τα τελευταία μέτρα που ψηφίστηκαν στη Βουλή είναι βαριά για όλους. Και επειδή το βάρος αυτό προκαλεί και κατάθλιψη, καλό είναι να την αντιμετωπίσουμε με το ισχυρότερο αντίδοτο που υπάρχει, το γέλιο.

Ας θυμηθούμε πώς τα «ψέλναμε» στους καθηγητές μας, λίγο πριν εγκαταλείψουμε τα μαθητικά θρανία για τις θερινές διακοπές, μάλλον στην Δ΄ γυμνασίου. Πιστεύω πως διαβάζοντας τους στίχους που έγραψε τότε η Λιάνα Εξαρχέα θα ξεχάσουμε έστω για λίγο τα σημερινά μας άγχη και προβλήματα.

Χαλαρώστε και απολαύστε:

«Μετά μεγάλης μου χαράς στις φίλες αναγγέλλω
πως εξετάσθη των θυρών ερμητικώς κλεισμένων
το τι να γράψω γι αυτούς που μας μαθαίνουν γράμματα
παρ’ όλα αυτά δεν έγραψα και πάρα πολλά πράγματα.

Διότι θα γνωρίζετε, καθώς δεν αμφιβάλλω
για μας ότι κοπιάζουνε όμως εγώ θα τους ψάλλω
όχι για να τα ξέρουνε και για κανένα λόγο άλλο

Για τον κ. Σαρρή

Εκ πρώτης όψεως κακός
και αν τον καταλάβης
είναι απ’ τους καλούς ο πιο καλός
και δεν τον ανταλλάσσεις.

Διψάστε βρε, διψάστε βρε
λες και εστέρεψε όλος ο Μαραθών
και όταν η φασαρία πάψη
λέει με ύφος στρατηγών
nous continions.

Πολλές φορές μας έχει μαλώση
και απορούσαμε τις άλλες
για το άμοιρο γιλέκο που τόχει ξεχειλώσει
τραβώντας το απ’ τις μασχάλες.

Φωνάζει, χειρονομεί, τρέμει, λαχανιάζει
κι αν κάποια ριψοκίνδυνη τολμήσει να μιλήση
σαν τον μανάβη που περνά έτσι κι αυτός κραυγάζει
Υψος μετρίων, κόμη κοντή, ύψος αστείον, φωνή βροντή
«μα ποια μιλάει θα σε βγάλω έξω
ήλθα να κάνω μάθημα και όχι με σας να παίξω
μα όταν δείτε τους βαθμούς χμ!!! θα σας γίνη πάθημα»
Παρ’ όλα αυτά μας αγαπά και ας τον τυραννάμε,
όμως κι αυτός μας τυραννά μα εμείς τον αγαπάμε

Για την διδα Συριοπούλου (dea sapientae ή παρθενάμπους)

Στην τάξη μόλις μπει
το μάθημα αρχινά
θέλει αυτό και τάλλο να πει
στο τέλος σταματά.

Ντύσιμο εντελώς φυσικό
για μια σαν κατηχήτρια
ύφος ολίγον γκανγκστερικό
μας βρίζει ωσάν ποιήτρια

Όλο μας λέει πως φωνάζουμε
και ότι δεν διαβάζουμε ποτέ
έτσι που πάει θα μας τρελλάνει
ώ σώσε μας Χριστέ

Παράδειγμα σεμνότητος
μα τόχει παρακάνει
και μεις την επαντρέψαμε
με τον κ. Μαυραγάννη

Για τον κ. Μπουγιατιώτη

Υπέροχος, απίθανος αλά Αλαίν Ντελόν
κοιλίτσα ολοστρόγγυλη
μα είναι πιο γλυκός
κι απ’ το γλυκό φιλί.

Αν σηκώσει άλγεβρα μαθήτρια μετρία
και δεν του πει καλά της βάζει
για βοήθεια δεκάξι γεωμετρία
«Μαζί μου βρε θα μάθετε να λύνετε εξισώσεις,
μα στους βαθμούς μην έχετε μεγάλες αξιώσεις.
Με τις καλές είμαι καλός, μ’ αυτές συνεννοούμαι
με τις κακές απαίσιος, όχι για να πούμε.

Όλες τον αγαπάμε και δεν τον έχουμε πειράξει
αρκεί και αυτός να μας περάσει
όλες στην Ε΄ τάξη

Για τον κ. Μαυραγάννη

Στην τάξη μόλις μπαίνει με ύψος ποιητή
στο στόμα μου ευθύς βγαίνει εις στίχος του Σουρή
Δυο μαύρα μάτια
χωρίς κακία
γεμάτα λαύρα
μα και βλακεία.

Έχει ύψος ένα μέτρο
ανεβασμένος στο σκαμνί και
τα χέρια ανάταση
και όταν μας λέει για τον Απ. Πέτρο
γυαλίζουνε τα μάτια του
σαν νάτανε ανάσταση.

Δεν ξέρουμε αν του αρέσει η δ. Συριοπούλου,
μα έξω αν έχουμε πέσει υπάρχει και η κ. Ψιλοπούλου.
(Δυστυχώς η τελευταία δεν υπάρχει πια σήμερα)

Για τον κ. Δαμιανάκη

Μας έκανε εντύπωση μεγάλη,
το μακρουλό πηγούνι του
και το χονδρό κεφάλι.

Αυτή η ακριβολογία του
μας έδωσε στα νεύρα
και όταν άνοιγε το διαβολοχάρτι του
καθήμενος στην έδρα,
μας πιάνει συμφορά.
Και κάνει εξέταση ανακατεμένα
και όχι με τη σειρά.

Όταν φοράει τα γυαλιά του θυμίζει Τζέημς Μπόντ
και μια φορά εμπέρδεψε το σαντιμέτρ με το κιλοπόντ.

Δεν ξέρουμε αν αληθεύει,
το μάθαμε εκ του απορρήτου
βέβαια καμιά δεν το πιστεύει
να του αρέσει λέει η δ. Μεγαρίτου.

Για την κ. Μπάμπαλη

Τι να σας πω
καλή είναι βρε παιδιά
μα όταν νευριάζει
όλες θέλει βρε αδελφέ
όλες να ξεμαλιάζει

Παράδοση όταν κάνει
μας ζώνουνε τα βόλια,
στο μάτι έχει βάλει
την άμοιρη την Κόλλια

Σε όλες όμως βάζει
πάνω από δεκατρία
έστω κι αν ζωγραφίζεις
για το βαθμό του τρία

Σαφώς θα καταλάβατε
ότι μας αγαπά
άλλο αν κάθε ώρα και στιγμή
απ’ τα μαλλιά μας τραβά

Για την κ. Θεοφίλου

-Εξαρχέα γιατί μιλάς;
Όλο παρατηρήσεις
-Κυρία δεν μιλούσα
-Επρόκειτο παιδί μου να ομιλήσεις

ΣΣ Έγινε προσπάθεια να διατηρηθεί η ορθογραφία της εποχής, όπως στο πρωτότυπο